Алғысым шексіз халқыма
Ел басына күн туып, ер етігімен қан кешкен қилы заманда түрлі халықтар киіз туырлықты қазақ даласына қоныс тепті. 1920 жылдан бастап, 1949 жылға дейін 3,2 миллион адам Алтай мен Атырау арасындағы жерге күштеп қоныстандырылды. Әсіресе бұл үрдіс Ұлы Отан соғысы жылдарында қарқын алды. Фашистік Германия әскері КРСО шекарасына кірген тұста Сталиннің пәрменімен Қара теңіз жағалауындағы қырым татарлары, Кавказдағы шешен мен дағыстандықтар майданнан алыс қазақ даласына келді. Сонымен қатар Жапония шебіне жақын аумақтағы кәріс пен жапондықтар да соғыс әсерінен үлкен күшпен туған топырағын тастап келуге мәжбүр болды. Кейбірі түрлі жаламен жер аударылды. Дәл осындай екпінмен жүзден астам халық Алаш жұртын паналап, осында өсіп-өнді. Ұрпақ өрбітті. Бүгінгі таңда ғасырға жуық уақыт өтсе де, бір тудың астында ынтымақ-бірлігі жарасып, бейбіт күн кешіп келеді.
Набира Баркова, орыс ұлтының өкілі:
– Мен Жалаңтөс батыр ауылында дүниеге келдім. Мұндағы тұрғындардың барлығы қазақша сөйлейді. Мектеп қабырғасындағы оқулықтан және ауыл ақсақалдарынан да 1954 жылға дейін Патша үкіметі өзге ұлт өкілдерін қазақ жеріне күштеп қоныстандырғанын білеміз. Алғыс айту мерекесі осындай тағдыр тәлкегіне түскен жандарды панасына алып, қамқорлық танытқан қазақ халқына шынайы лебіз білдіретін күн деп есептеймін.
Ауыл мектебін бітіргеннен кейін Қостанай қаласындағы А.Байтұрсынов атындағы университетте білім алдым. Онда да көптеген жаспен танысып, өмірімнің ең қызықты кезі саналатын студенттік өмірді көрдім. Әлі күнге дейін қазақ достарымнан үлкен ілтипат пен бауырмалдықты байқаймын. Білім алып келгеннен кейін РЗА АҚ-ның күріш өңдеу зауытына лаборант болып жұмысқа тұрдым. Осы тұста барша қазақ жұртына бақытты балалық шағым мен аса қамқорлығы үшін ризашылығымды жеткізгім келеді.
Әл-Фараби Тен, кәріс ұлтының өкілі:
– Үйдегі үлкендер, әке-шешем қазақ халқының зобалаң уақытында өзге ұлт өкілдеріне қамқорлық пен бауырмалдық танытқанын жиі айтып отырады. Соның арқасында ес біле қазақ халқына деген ризашылығым үдей түсті. Үлкен азамат болғаннан кейін туған жерім үшін не істей алатыным туралы ойлана бастадым. Күндердің күнінде жүздеген ұлт тату-тәтті өмір сүріп жатқанының бірден бір себебі қоғамдық тыныштық екенін ұғып, тәртіп сақшысы болуға бекіндім. Мұны отбасым да, дос-жақындарым да қызу қолдады. Бүгінде аудандық полиция бөлімі, жергілікті полиция қызметі бөлімшесінің аға инспекторымын. Осындай айтулы мереке күні барша қазақ ұлтына шынайы алғысымды білдіремін.
Фархат Баймұратов, өзбек ұлтының өкілі:
– Күн шуағын шексіз төгіп тұрған маусымның төртінде Қазалы қаласында дүниеге келдім. Әкем Әбдімұрат пен анам Фарида қазақтың құнды қасиетін, халықтың қамқорлығын жиі еске алатын. Ұлтым өзбек болса да, балабақша жасында да, мектеп қабырғасында да бөтендікті мүлдем сезінген емеспін. Неге десеңіз, түркітектес халықтың барлығы тілі мен келбеті жағынан үйлесім табады ғой. Достарымның барлығы қазақ ұлтынан деп сенімді түрде айта аламын.
Қазіргі таңда мемлекеттің қолдауымен кәсіп бастап, отбасымды асырап жүрген азаматтар қатарынанмын. Қалада көлікке төсеніш тігетін цехым жұмыс істейді. Жерлестерім де қолымнан шыққан дүниелерге қызығады. «Туған жерге туыңды тік» деген тәмсілді берік ұстанатындықтан болар айналамдағыларға мен де жақсылық жасауға тырысамын. Осыны сәтті пайдалана отырып, қазақ халқына шексіз алғыс айтамын. Мен қазалылық екенімді мақтан етемін!
Ринат ӘБДІҚАЛЫҚ
