
Түнгі қонақ
Ержан ауыл шетіндегі ескі қорымның жанынан күнде өтетін. Бірақ сол түні ауа ерекше ауыр, тыныс алудың өзі қиын еді. Ай тұманға оранып, көлеңкелер ұзарып, қозғалғандай көрінді. Үйіне жақындағанда аула қоршауының қақпасы сықырлап өзінен-өзі ашылды.– Жел шығар… – деген оймен Ержан өзін жұбатты. Бірақ жел жоқ...


















