Қалада жүрген көп қазақтың пәтері жоқ. Үй жалдап тұрамыз. Мерзімі жеткенде, тырысып-құрысып қожайыны кеп тұрады. Тиісті теңгесін санап бересің. Ақшаңнан қағылған сайын, қиялға берілесің. Осы неге ипотекаға үй алмасқа? Сөйтер болсам, бұл ақшам, біреуге емес, өз үйіме құйылар еді,-деймін ғой баяғы....