Келін түсіп бір тілегіне жеткен тілеуқор ана уақыт өткен сайын келіннің бойындағы, жүріс-тұрыс, әдетіндегі кіш­кентай өзгерістің өзін қалт жібермей, оның себебін турасынан сұрамай, қамқорлығын жасай жүріп, бақылауға алады. Тек ене ғана емес, абысын-ажындары, ауылдағы жанашыр аналар жақсылықтың нышаны қашан байқалар екен деп қадағалап күте бас­тайды.

Күндердің күні келіннің асқа тәбеті соқпай, қалтарысқа барып, лоқсып жүргенін көрген әйелдердің бірі оның енесіне келіп: «Келініңіздің құшағы аққа жарыпты», – деп немесе: «Келініңіз ақ алғысты болыпты», – деп келіннің талғағанын әдемілеп, астарлап жеткізеді. Қуанышты хабарды алғаш айтқан адамға жөн білетін ене көңіл ризашылығын білдіріп, «құлақсүйіншісін» береді. Жайды ұғар жақсы ене күтіп жүрген жүрек­жарды хабарды естіген соң ебін тауып, сәтін келтіріп, оның анық-қанығына толық сенімді болғанда бір шаршы ақ орамалды қара шаңырақ аталатын сол әулеттің үлкен үйінің оң босағасына байлайды. Бұл тұңғыш перзенті бойына біткен келінді ата-баба рухы қолдап-қоршап жүрсін деген ізгі ниеттен туған ырым. Әрі келіннің «ақ алғысты» болғанын басқаларға да жеткізіп, жақсылықты жариялау. Сол ақ орамал белгісінен бастап ауылдың үлкен-кішісі келінге болашақ ана ретінде құрметпен қарап, көңіл демеуін, қол көмегін көрсетуді өздеріне парыз санаған.