Бұрынғы дәстүр бойынша, төрт адамға төрт сүйек салынуы керек еді. Бірақ оған қолдың қысқалығы кедергі жасайды. Ақырында, әйел малының тапшылығын амалының артықшылығымен жаппақ болып: «Қадірлі қонақтар, өздеріңізге асықты жілік тартып отырмын. Айыпқа бұйырмаңыздар, бары осы. Алайда осы сүйектің алты аты бар. Сол атты тауып қатесіз атасаңыздар, мен өзімді сіздерге тай сойып бергендей сезінер едім» дейді.

Арада біршама уақыт өтеді. Жүргінші қонақтар әрі ойланып, бері ойланып, қойылған сұрақтың жауабын таппапты. Сонда әлгі әйел: «Бұл сүйектің бірінші аты – алшысынан тұрғаны, екінші аты – тақасынан тұрғаны, үшінші аты – бүгесінен тұрғаны, төртінші аты – шігесінен тұрғаны, бесінші аты – оңқасынан тұрғаны, алтыншы аты – томпасынан тұрғаны» деп ортаға тасталған сауалдың жауабын айтыпты. Төрт жолаушы ұялғаннан еңселері түсіп, қаңтарулы тұрған аттарына қарай беттей беріпті.