Жақында тілге тиек етіліп отырған «Газель» көлігінің алдыңғы жағына, жүргізушімен қатар отырып қалдым. Сонда өткен жылғы қараша айының соңында Маңғыстау облысында болған бүкіл елге белгілі сұмдық жол апатын еске алдық.

Он бес орындық «Газельге» отыз алты адамды тиеп алып пойызға соққан, саутамтығы қалмаған көлікті телеарна арқылы көргенде жанымыз түршікті. Тоғыз адам қаза болып, жиырма жеті адам ауыр және жеңіл жарақат алды. Ес-түссіз комада жатқан кейбірінің тағдыры белгісіз. Жаңалықтардан теміржол өткеліндегі шлагбаумның ашық тұрғаны, кезекшінің ішімдік ішкені де айтылды. Бұған қоса, осынша жанның қазасына себепші болып, өзі де опат болған көлік жүргізушісінің жақын қалған пойызды көре тұра алдын кесіп өтпек болғаны мәлімделді.

Мен әңгімелескен жүргізуші сол апатқа себепші шлагбаумның ашық тұрғандығы екенін, егер жабық тұрғанда ондай оқиғаның орын алмауы мүмкін екенін айтты. Мүмкін, оның уәжі де дұрыс шығар. Әйтсе де, шлагбаум ашық екен деп қанша жанның тағдырын тәрк етіп, ешкімге алдын кестірмейтін түз тағысы киік сияқты пойыздың алдын орап өтуін қалай ақылға сыйғызуға болады. Алла абырой берсін, кеткен адам кетті ғой. Дәм-тұзы таусылған шығар, ажалы шығар деп пенде болғасын ойды сан-саққа жүгірте береміз. Сонда да, сақтансаң – сақтайды емес пе?! Мұның бәрі алдағы кезеңде біздегі қоғамдық көлік иелеріне де сабақ болғаны артық болмас.

Кешқұрым жолаушылар тасымалдаушы көлік санының күрт азайып кететіні, кейде түскі үзілісте де сарғая күттіріп, демалыс күндері де көлік қатынасының қызметі үнемі кестеге сай келе бермейтіні көңілге кірбің ұялататыны өтірік емес. Әрине, жалпы алғанда, қоғамдық көлік қатынасы кент тұрғындары үшін өте тиімді. Бірақ ең бірінші кезекте тендер шартына сай кесте ережесіндегі уақыт аралығы қатаң сақталып, қауіпсіздік мәселесіне назар аударылса, тұрғындарға қызмет көрсету мәдениеті әлі де жетілдіріле түссе, нұр үстіне нұр болар еді.

Әйтеке би кенті.