Мамандық сөзінің астарына үңілсек, латыннан шыққан бұл сөз «жұрт алдында сөйлеу, жариялау» дегенге саяды. Есте жоқ ескі заманда мамандықтың қазіргідей түр-түрі болмады. Әр адам барлық жұмыспен өзі ғана айналысатын. Дегенмен әйелдер мен ерлерге деп бөлінетін жұмыстар да болған. Ерлер аң аулап, үй тұрғызып, қару-жарақ жасаса, әйелдер қауымы жеуге жарамды өсімдіктерді жинап, тамақ пісірген, киім-кешек тігіп, бала тәрбиелеген.

Бастысы, кез келген еңбек мамандық емес. Ал еңбектің мамандық деп аталуының өзіндік шарттары бар. Мәселен, бірінші маман атануыңыз үшін білім алып, қолыңызға сол саланың дипломын, куәлігін, аттестаты не сертификатын алуыңыз керек болса, екінші, еңбекке сай ақының төлену қажеттілігі.

Өз ісінің нағыз маманы атану екінің бірінің еншісіне бұйырмаған. Ол үшін ең алдымен мамандығыңызға деген махаббат қажет. Ал шынайы жасалған жұмыс қана нәтиже бермек. Яғни мамандық ол әрбір адамның сүйікті ісіне айналуы керек. Бұл жағдайда адам жұмысқа ерекше құлшыныспен кірісіп, жұмысынан рахат алады.

Әлемде өзі қаламайтын мамандық иесі болып жүрген қаншама адам бар. Сол секілді өз жұмысын жанымен сүйіп істейтін адамдардың да саны аз емес. Осы орайда Абайдың: «Сен де бір кірпіш дүниеге,тетігін тап та,бар қалан»деген ұлы сөзі есімізге түседі. Осы бір қасиетті сөз адамды жігерлендіріп,мақсатқа жетелейтіні сөзсіз. Сондықтан мамандық таңдауда қателікке бой алдырмай, әр адам тұлға болып қалыптасуы үшін болашағына байыппен қарауы қажет.

Ы.Алтынсарин атындағы №204

орта мектеп директорының

бағдарлы оқыту орынбасары