Ерте-ерте ертеде, бір ауылда Айман есімді ақылды, алғыр қыз өмір сүріпті. Ол болашақта дәрігер болуды армандайды екен.
Бір күні Айман мектептен келе жатып жаңа балалармен танысады. Олар Айманға:
-Мынаны байқап көр. Қандай жақсы сезім болатынын көресің! - деп қолына бейтаныс ұнтақ берді.
Айман сәл ойландыда бас тартты:
-Мен бұны ішсем, не болады! - деп сұрады
Балалар күліп:
-Ештеңе етпейді - деді
Айманның ойына өзінің ұстазының айтқан сөзі түсті:
-Есірткі - бұл у. Ол сені өзіңнен айырады, денсаулығынды жояды, арманыңды құртады .
Айман батылдықпен:
-Жоқ, мен бұған жол бермеймін. Менің болашағым мен денсаулығым бәрінен маңызды! - деп жауап берді.
Бірақ осы балалардың қандай қиындыққа ұшырайтынын білмейтін еді. Бірнеше жылдар өткеннен кейін Айман оларды көрді. Баяғыда көңілді көрінген балалар енді әлсіз, ауырушаң және шарасыз болып қалыпты. Ол балалардың ешқайсысы өмірде өз орындарын таппаған еді
Ал Айман өзінің арман - мақсатына жетті. Ол дәрігер болып, адамдарға көмектесіп, есірткіден аулақ болудың маңыздылығын әрдайым еске салып жүрді.