Ауыл жігіті Керей саңырауқұлақты байқап, оны жеп көреді. Ол өзін бұрын-соңды сезінбегендей жеңіл әрі қуатты күйде болады. Керей бұл ғажайып затты ауылына әкеліп, басқалармен бөліседі. Халық оны «орманның сыйы» деп атап, жаппай қолдана бастайды.Бірақ бұл «сыйдың» кері әсері тез байқалады. Адамдар біртіндеп әлсірей бастайды, жұмыс істеуге құлықсыз, үнемі шаршаңқы болады. Ауылдың жері құлазып, халқы ауруға шалдығады.

Бір күні ауыл ақсақалы орман туралы көне аңызды еске алады. Ол Керейге былай дейді:

— Бұл саңырауқұлақ жер астындағы "Қараңғылық тамырынан" шыққан. Тамыр өзіне сенімсіз және әлсіз жандарды тартып, оларды өз құлына айналдырады. Егер сендер тамырды құртып, саңырауқұлақтан бас тартпасаңдар, бүкіл ауыл жойылады.

Керей ақсақалдың кеңесіне құлақ асып, тамырдың орнын іздеуге шығады. Ол орманның ең қараңғы бөлігінен саңырауқұлақтардың түпкі тамырын табады. Тамыр қара бұлттай түйіліп, адамға үрей тудырады.Керей қолына кетпен алып, тамырды қазып шығарады. Бірақ әр соққан сайын тамырдан ысылдаған дыбыс шығып, Керейдің әлсіз жақтарын бетіне шығарғандай болады. Ол өз қорқынышын жеңіп, тамырды толықтай қиып тастайды.

Сол сәтте саңырауқұлақтардың барлығы жоғалып, ауыл қайтадан жандана бастайды. Адамдар өз қателіктерін түсініп, табиғатпен үйлесімді өмір сүруге қайта бет бұрады. Ал Керейдің ерлігі ұмытылмас аңызға айналады.

Қызылорда облысы

Қазалы ауданы

Қожабақы ауылы

№25 орта мектептің

10 сынып оқушысы