Бір күні орманға түсініксіз,түрлі-түсті түтін таралып,жұпар иісі тарайды.Бұл түтіннің қайдан шыққанын білмек болған Аққанат шоқының биігіне ұшып шығып,алысқа көз тастайды.Ол жерде жарқыраған, қымбат секілді көрінетін гүлдерді көреді.

– Бұл қандай гүлдер екен?- деп гүлдерге одан бетер жақындайды.Гүлдердің ортасында Қара Көлеңке есімді түлкі тұр екен.

Ол Аққанатты көріп:

– Қош келдің, кішкентай досым! Бұл сиқырлы гүлдер саған рақат әсер сыйлайды.Бұл осы орманның сыйы,олар сені қуантады!-дейді түлкі алдамшы күлкісімен. Аққанат алғашында күмәнданса да, түлкінің сөзіне сеніп, гүлдердің тәтті шырынын ішіп көреді. Алғашында барлығы керемет көрінді: орман бұрынғыдан да жарқын, шөптер жұмсақ, аспан көгілдір болып көрінді. Бірақ уақыт өте келе, Аққанаттың қанаттары әлсірей бастады, ол ұша алмай қалды. Оның дос құстары да одан алыстай бастады, себебі олар Аққанаттың түлкінің тұзағына түсіп қалғанын білді.

– Мен қателестім! Бұл гүлдер мені күшті етудің орнына әлсіз етті! – деп, Аққанат көз жасын төгіп, көмек сұрады.Осы сәтте, орманның сақшысы Қыран пайда болды. Ол Аққанатты құтқару үшін түлкіні қуып, гүлдердің барлығын жойып жіберді.

Қыран Аққанатқа:

– Есірткі сені уақытша алдайды, бірақ ақырында жаныңды да, денсаулығыңды да құртады. Қайтадан ұшып, дос құстарыңмен өмір сүруің үшін сенің ерік-жігерің керек,-деді.Аққанат түлкіге сенгеніне өкініп, өзін құтқарғаны үшін Қыранға алғыс айтты. Ол ұзақ уақыт бойы денсаулығын қалпына келтіріп, орманның барлық құстарына есірткінің зиянын айтып, оларды қорғауды өмірлік мақсаты етті.Содан бері Қиял әлемінде ешкім Қара Көлеңкенің сөзіне сенбей, есірткінің тұзағына түспейтін болды.

Түйін: Есірткі уақытша алдауы мүмкін, бірақ ол әрдайым еркіндігің мен өміріңді тартып алады. Ешқашан оның жолына түспе!