Ерте-ерте, ертеде, бір жылы орманның ішінде Бақ есімді жас қыз өмір сүріпті. Ол табиғаттың әсемдігінен қуат алып, күнде таңертең орманға шығып, гүлдер мен ағаштарды тамашалап, бақытты күндер өткізетін. Бақ өмірінің әр сәтін толықтай сезініп, өзіне ұнайтын іспен айналысып, достарымен уақыт өткізетін.

Бірақ бір күні орманға бір қонақ келді – есірткі. Ол шынайы бақытты іздегендерге уәде етіп, оларды қақпанға түсірді. Есірткі әдемі, бірақ қауіпті болатын. Ол адамдардың көңілін көтеріп, бірақ сонымен бірге олардың ойларын бұлдыр етіп, денсаулықтарын бұза бастады.

Бір күні Бақтың досы, Сая есімді бала, есірткімен танысып, оған қызығушылық танытты. Бақ оған көп күтіп, оның өмірінің өзгеріп бара жатқанын байқап, дереу оған көмектесуге шешім қабылдады.

Бақ оған өз жанының дауысы мен жүрегінің күшін еске салып, табиғатқа қайта оралу керектігін айтты. «Досым, сен бақытты болуға лайықсың. Бірақ ол үшін есірткі сияқты жалған бақыттың артынан жүрме. Табиғат сені шынымен қуанта алады, бірақ оған сену керек», — деп кеңес берді Бақ.

Сая Бақтың айтқандарына құлақ асып, оған еріп, орманға қайта оралды. Ол жаңа достарымен бірге табиғаттың әсемдігін тамашалап, шынайы бақытты тапты. Бақ пен Сая есірткідің жаман екенін түсініп, өмірлерін жаңа жолмен бастады.

Қазалы қаласындағы Ғани Мұратбаев атындағы

№17 орта мектептің 6-сынып оқушысы.