Сондай ерекшелігінің бірі туралы Әбу Сағид Рафиғ ибн әл-Муғәллә (р.а.) айтады: «Расулуллаһ (с.а.у.) менің қолымнан ұстап тұрып:

«Сен мешіттен шығудан бұрын саған Құранның ең қасиетті сүресі қандай сүре екенін айтайын ба?» деген едіңіз, – дегенімде

Ол (с.а.у.):

«Ол – әлхамдулилләһи Роббил-ъаламин». Фатиха сүресі әр намазда оқылатын жеті аят және маған түсірілген қасиетті Құранның бәрі», – деп жауап берді.

Ибн Аббас (р.а.) айтады: «Жәбірейіл (ғ.с.) Нәбидің (с.а.у.) жанында отырған уақытта, Нәби (с.а.у.) төбеден есіктің ашылғанына ұқсаған дыбысты естіді.

Жәбірейіл (ғ.с.) төбеге қарап:

«Бұл дүние аспанының қақпасы. Ол осы күнге дейін жабық болып, енді ашылды», – деді. Ол қақпадан сол күнге дейін жер бетіне түспеген періште түсті.

Періште Нәбимен (с.а.у.) сәлемдесіп:

«Сүйінші! Саған (с.а.у.) осы уақытқа дейін ешбір пайғамбарға берілмеген екі нұр берілді. Ол – Фатиха сүресі мен Бақара сүресінің соңғы бөлігі. Бұл екеуінің қайсысын оқысаң да, тілегенің беріледі», – деді».