Осындай оқиға австралиялық жазушы Мари МакКридидің басынан өткен. Бұл туралы ол «Үнсіздік» атты кітабында жазып, жазушылар арасында танымал болды. Автордың айтуынша, 1984 жылы, яғни 13 жасында сөйлей алмай қалған. Оның диагнозын дәрігерлер де қоя алмаған. Сөйлей алмай қалған жеткіншек қатты күйзеліс ұшырап, психикалық ауруханада емделуіне тура келеді. Кейіннен саусақ қимылдары арқылы ишаратпен, қағаздың көмегімен сөйлесіп үйрене бастайды. Емнің курсын толық бітірген соң ол ЖОО бітіріп, жұмысқа орналасады. 25 жасында аяқ астынан ауыр жағдаймен ауруханаға түседі. Сонда ғана дәрігерлер оның тамағында тиынның тұрып қалғанын анықтап, оперция арқылы алып тастайды. Уақыт өте келе Мари сөйлей бастаған. Ол ағзасына тиынның қалай түскенін өзі де білмейді. Тамақпен бірге кетіп қалуы мүмкін дейді ол. Жазушы оқырмандарын абай болуға шақырады. Кенеттен сөйлей алмай қалған жағдайда ол дереу дәрігердің көмегіне жүгіну керегін айтады.